به گزارش اقتصادنگار به نقل از ایسنا، تاریکی که در اوایل سال میلادی جاری، سرزمین‌های اشغالی را فراگرفت، آسیب پذیری سیستم انرژی رژیم صهیونیستی را بارز کرد. به مدت ساعت‌ها، محله‌هایی در تل‌آویو، پتاه تیکوا و شهر جنوبی بئرشبع بدون برق باقی ماندند. همچنین، قطارها متوقف شدند و دولت، فهرستی از تجهیزات ضروری مورد نیاز در صورت قطعی طولانی مدت برق تهیه کرد.
با وجود ادعای یک گروه هکر بین‌المللی که مسئولیت این قطعی را برعهده گرفت، این اختلال به مجموعه‌ای از مشکلات نسبت داده شد اما علت هر چه بود، بر آسیب پذیری تاکید داشت که به مدت دهه‌ها، خواب را از چشمان روسای امنیت ملی گرفته بود.
چاک فریلیش، معاون مشاور امنیت ملی سابق، به پولیتیکو گفت: تشدید تنش‌ها در مرز با لبنان ممکن است به شبکه برق صدمه بزند. به گفته این مقام سابق، اگر حزب‌الله تصمیم بگیرد که به نیروگاه‌ها و دیگر سایت‌ها حمله کند، مشکل بزرگی است. آنها موشک‌های دقیقی دارند که می‌توانند زیرساخت‌های غیرنظامی را هدف قرار دهند و اداره یک کشور مدرن بدون برق و بدون رایانه، دشوار است.
بازی‌های گاز
رژیم صهیونیستی که منابع طبیعی اندکی دارد، همواره نگران انرژی بوده است. نیروگاه‌های گازسوز، بزرگترین سهم را در نیروگاه‌های برق دارند. با این حال، کشف حدود هزار میلیارد متر مکعب گاز طبیعی در خط ساحلی سرزمین‌های اشغالی، کمک کرد رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر، وابستگی به واردات را کمتر کند.
به گفته الای رتیگ، استادیار ژئوپلیتیک انرژی در دانشگاه بار-ایلان در تل آویو، گاز همچنین یک ابزار دیپلماتیک در مبارزه با تلاش‌ها برای منزوی کردن اسرائیل بوده است، زیرا کشورهای همسایه حجم زیادی از این گاز را خریداری می‌کنند. بایکوت اسرائیل در مقطع فعلی، برای اردن و مصر غیرممکن خواهد بود زیرا با واردات، چراغ‌ها را در امان و قاهره روشن نگه می‌دارند و برخی می‌گویند که این موضوع، واکنش آنها را ملایم کرده و میزان انتقاد آنها از اسرائیل را محدود کرده است. مصر همین حالا، روزانه سه یا چهار نوبت، خاموشی دارد و حدود ۷۰ درصد انرژی اردن، با گاز وارداتی از سرزمین‌های اشغالی تولید می‌شود.
تشدید درگیری با حزب الله در جنوب لبنان، این جایگاه منطقه ای را تهدید می‌کند. میدان تامار که یکی از سه ذخایر اصلی گاز طبیعی است، به دلیل نزدیکی به غزه، به دلیل نگرانی‌های ایمنی، به طور موقت تعطیل شده و سایت بزرگتر لویاتان، به مرز شمالی نزدیک است و می‌تواند به هدفی برای حملات موشکی تبدیل شود.
الای رتیگ متذکر شد: یکی از دلایلی که اسرائیل سعی کرده از یک جنگ دو جبهه ای اجتناب کند، این است که نمی‌تواند همزمان تامار و لویاتان را تعطیل کند. اسرائیل، جایگزینی برای گاز ندارد.
معاوضه سلاح با انرژی
دسترسی به نفت خام، بنزین و گازوئیل، مدت‌ها دردسر بزرگی برای سیاست‌گذاران اسرائیلی بوده است و تحریم‌های اعراب پس از جنگ‌های منطقه‌ای در سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳، باعث بحران‌های فلج‌کننده انرژی شد. سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی در واکنش به این امر، برنامه مخفی مبادله سلاح در برابر نفت را با دیکتاتورهای آفریقایی آغاز کردند.
از سوی دیگر در حالی که آمار دقیق واردات نفت به سرزمین‌های اشغالی، یک راز ملی است، جمهوری آذربایجان اکنون به عنوان شریک اصلی این رژیم، ظاهر شده و تنها در ژانویه گذشته، ۳۰۰ میلیون دلار نفت خام به رژیم صهیونیستی فروخت و در مقابل، حجم عظیمی از تسلیحات را برای استفاده در جنگ با کشور همسایه ارمنستان دریافت کرد.
ایاز رضایف، پژوهشگر مرکز توپچوباشوف باکو می‌گوید: برای رژیم صهیونیستی، جمهوری آذربایجان به عنوان متحدی مهم در دنیای مسلمانان که نه تنها عمق استراتژیک بلکه امنیت انرژی ضروری را هم فراهم می‌کند، ارزشمند است. برای جمهوری آذربایجان، رابطه با رژیم صهیونیستی، دسترسی به فناوری نظامی پیشرفته را امکان پذیر ساخته و به حفظ برتری فناوری قابل توجه این جمهوری شوروی سابق در منطقه کمک کرده است.
رضایف ادامه داد: با این حال، با توجه به اینکه جمهوری آذربایجان هم برای همبستگی خود با کشورهای مسلمان، اهمیت زیادی قائل است، با تشدید جنگ در غزه، حتی این رابطه هم نامطمئن‌تر شده است. ترکیه که نزدیک‌ترین متحد جمهوری آذربایجان است، از زمان آغاز جنگ غزه، با تحریم تجاری کم‌سابقه‌ای که رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه علیه رژیم صهیونیستی اعلام کرد، به قهرمان اصلی آرمان فلسطین تبدیل شده است.
فریلیش می‌گوید: سوال بزرگ این است که ترک‌ها چه می‌کنند. بیشتر نفت مورد نیاز اسرائیل، از طریق خطوط لوله به ترکیه می‌رسد و اگر آنها می‌خواستند، می‌توانستند لوله را قطع کنند.
خشم در دریای سرخ
در حالی که رژیم صهیونیستی تلاش داشت تهدید حملات مستقیم به زیرساخت‌های خود و فشار رو به رشد شرکای خود را متوازن کند، شاهد هدف قرار گیری خطوط تامین خود به خصوص توسط نیروهای مسلح یمن در دریای سرخ بوده است.
نیروهای مسلح یمن با وجود فعالیت ائتلاف نیروی دریایی غربی، از سال گذشته، به عملیات علیه کشتی‌های اسرائیلی یا مرتبط با رژیم صهیونیستی دست زد.
دان مارکس، کارشناس امنیت انرژی در موسسه «رویال یونایتد سرویس» در این باره گفت: در حالی که پیامد این حملات، تاکنون محدود بوده است، اما بازار گاز منطقه‌ای بیشتر در معرض آسیب قرار گرفته است» و ممکن است واردات گاز از طریق دریا، گران‌تر و پیچیده‌تر شود. بازار جهانی گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی)، از زمان آغاز جنگ روسیه در اوکراین، با محدودیت عرضه روبرو شده و این وضعیت احتمالا تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت و این مسئله، پیامدهای قیمتی می‌تواند داشته باشد. موقعیت مصر به عنوان یک هاب گاز منطقه‌ای و فشار سیاسی داخلی حول قیمت انرژی به همراه تاثیر درآمدهای کانال سوئز، به معنای آن است که این کشور، دلایلی دارد تا در تعامل با اسرائیل بماند و برای آتش بس، تلاش کند.
کارشناسان می‌گویند چشم انداز قطع برق در حالی که رژیم صهیونیستی به اول سالگرد جنگ غزه نزدیک می‌شود، می‌تواند روحیه ساکنان سرزمین‌های اشغالی را تضعیف کند.
بر اساس گزارش پولیتیکو، رتیگ، استاد بار-ایلان گفت: اسرائیلی‌ها به خاموشی عادت ندارند. ما معمولا سالانه حدود سه ساعت خاموشی داریم، بنابراین فقط فکر دو روز بدون برق باعث می‌شود اسرائیلی‌ها وحشت کنند و بروند و ژنراتور بخرند.
