به گزارش اقتصاد نگار به نقل از ایسنا ، سید رسول خلیفه سلطانی، با بیان این موضوع، اظهار کرد: برای اینکه فولادسازان بتوانند این تعهد خودخواسته که نیازمند سرمایهگذاری حداقل شش میلیارد دلاری برای تولید ۱۰ هزار مگاوات برق است را محقق کنند، باید ابتدا خودشان بتوانند به خوبی تولید کنند و بفروشند و درآمد داشته باشند. پیش نیاز تولید هم انرژی است. متاسفانه در تابستان به دلیل خاموشی اعمال شده بر صنایع، فولادسازان امکان تولید نداشتند و اکنون هم نیاز مبرم به گاز دارند که بتوانند برنامه تولید خود را محقق کنند.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با بیان اینکه صنعت فولاد فقط پنج درصد گاز و هفت درصد برق کشور را مصرف میکند، اما بیش از ۵۰ درصد محدودیتها روی آن اعمال میشود که موجب بیش از ۳۱۰ هزار میلیارد تومان ارزش تولید از دست رفته فولادسازان شده است؛ گفت: اگر گاز و برق تولیدکنندگان فولاد همچنان قطع شود، چگونه می توان از آنها انتظار سرمایه گذاری و کمک به دولت داشت؟ یک سرمایه گذار اگر سودآوری نداشته باشد، با کدام منابع می تواند سرمایه گذاری کند؟
وی در عین حال از رویکرد وزارت صمت و نیرو در عدم اعمال خاموشی مضاعف برای صنایع در پاییز و زمستان تقدیر کرد و اظهار کرد: بحران فعلی انرژی در کشور یک محدودیت ملی است و همه بخشهای کشور باید در آن سهیم باشند. اینکه فقط برای بخش مولد یعنی صنعت محدودیت را اعمال کنیم و انرژی را به بخش غیرمولد جامعه بدهیم، سیاست غلطی بود که متاسفانه در چند سال گذشته هم اعمال شد و نتیجه آن چیزی جز تشدید ناترازی های برق و گاز در کل کشور و تبدیل آن به یک بحران نبوده است.