به گزارش اقتصادنگار- شهرکهای صنعتی نقش مهمی در توسعه اقتصادی، اشتغالزایی و رشد تولید ملی دارند. اما در سالهای اخیر، مشکلات متعددی مانند کمبود زیرساختها، افزایش هزینههای تولید، قطعی برق و آب، و موانع اداری، فعالیت صنایع مستقر در این شهرکها را با چالشهای جدی مواجه کرده است. برای بررسی این موضوع، گفتوگویی با علی اکبری، عضو هیئتمدیره یکی از شهرکهای صنعتی کشور، انجام دادهایم.
بهعنوان فردی که در مدیریت یکی از شهرکهای صنعتی کشور فعالیت دارد، مهمترین مشکلات این شهرکها را چگونه ارزیابی میکنید؟
شهرکهای صنعتی با مشکلات متعددی روبهرو هستند که برخی از آنها اساسی و بلندمدت شدهاند. مهمترین مشکلات شامل کمبود زیرساختهای حیاتی مانند آب، برق و گاز، افزایش هزینههای تولید، دشواری دریافت تسهیلات بانکی، عدم حمایت کافی از تولیدکنندگان داخلی و بروکراسی پیچیده اداری است. این مسائل باعث شدهاند که برخی واحدهای صنعتی تعطیل شوند یا با حداقل ظرفیت فعالیت کنند.
مشکل کمبود زیرساختها تا چه حد بر عملکرد صنایع تأثیر گذاشته است؟
تأثیر این کمبودها بسیار زیاد است. قطعی مکرر برق در تابستان و محدودیتهای گاز در زمستان، باعث اختلال در خطوط تولید شده و بسیاری از صنایع را متضرر کرده است. علاوه بر این، تأمین آب کافی برای برخی از واحدهای تولیدی، بهویژه صنایع وابسته به آب مثل صنایع غذایی، یک چالش بزرگ است. نبود جادههای مناسب و کمبود حملونقل عمومی نیز مشکلاتی دیگر هستند که بر عملکرد کارگران و جابهجایی محصولات تأثیر میگذارند.
از نظر اقتصادی، افزایش هزینههای تولید چه مشکلاتی را ایجاد کرده است؟
افزایش قیمت مواد اولیه، بالا رفتن نرخ ارز، افزایش هزینههای حملونقل و انرژی، همه دست به دست هم دادهاند تا هزینههای تولید در شهرکهای صنعتی بهشدت افزایش پیدا کند. این موضوع باعث شده است که برخی تولیدکنندگان نتوانند با محصولات خارجی رقابت کنند و بازار خود را از دست بدهند. همچنین، تأمین مالی و دریافت وامهای بانکی با بهرههای بالا، فشار بیشتری بر تولیدکنندگان وارد کرده است.
چه مشکلاتی در روند دریافت مجوزها و تسهیلات برای واحدهای صنعتی وجود دارد؟
یکی از چالشهای بزرگ، بروکراسی اداری پیچیده و زمانبر است. برای راهاندازی یک واحد صنعتی، باید از چندین نهاد مختلف مجوز دریافت کرد که این فرآیند ممکن است ماهها یا حتی سالها طول بکشد. علاوه بر آن، قوانین و مقررات گاهی متناقض هستند و تولیدکنندگان را سردرگم میکنند. دریافت تسهیلات بانکی نیز بهدلیل شرایط سختگیرانه بانکها، ضامنهای سنگین و نرخ بهره بالا، برای بسیاری از تولیدکنندگان امکانپذیر نیست.
آیا راهکاری برای حل این مشکلات پیشنهاد میکنید؟
دولت میتواند با سرمایهگذاری در زیرساختهای شهرکهای صنعتی، ارائه تسهیلات بانکی با شرایط آسانتر، کاهش بروکراسی اداری و تسریع در صدور مجوزها و حمایت از تولید داخلی در برابر واردات بیرویه، وضعیت شهرکهای صنعتی را بهبود ببخشد. همچنین، ایجاد سیستمهای تأمین انرژی پایدار، مثل نیروگاههای اختصاصی برای شهرکهای صنعتی، میتواند از مشکلات ناشی از قطعی برق و گاز بکاهد.
آینده شهرکهای صنعتی را چگونه میبینید؟
اگر مشکلات فعلی ادامه پیدا کند، برخی از صنایع کوچک و متوسط ممکن است بهطور کامل از بین بروند و نرخ بیکاری افزایش یابد. اما اگر دولت حمایتهای لازم را انجام دهد، شهرکهای صنعتی میتوانند به مراکز مهم تولید و اشتغالزایی تبدیل شوند و نقش مهمی در رشد اقتصادی کشور ایفا کنند.در این میان تولیدکنندگان باید به دنبال بهینهسازی مصرف انرژی و کاهش هزینههای تولید باشند. همچنین، استفاده از فناوریهای نوین و افزایش بهرهوری میتواند در رقابتپذیری آنها تأثیر زیادی داشته باشد. از سوی دیگر، تعامل با نهادهای دولتی و مطالبهگری برای حل مشکلات، میتواند به بهبود شرایط کمک کند.