به گزارش اقتصادنگار به نقل از ایسنا، تنش‌های ژئوپلیتیکی در دریای سرخ، باعث شده است کشتی‌های بیشتری مسیر خود را تغییر دهند تا از استفاده از دریای سرخ و کانال سوئز که کوتاه‌ترین مسیر دریایی میان اروپا و آسیاست، اجتناب کنند.
محموله‌های گرید نفتی «سی پی سی بِلِند» قزاقستان در پایانه یوژنایا اوزریوکا دریای سیاه روسیه در نزدیکی نووروسیسک بارگیری می‌شوند. مسیر معمولی برای محموله‌ها به آسیا، از دریای سیاه به دریای مدیترانه و سپس از طریق کانال سوئز است. رفتن به غرب از طریق مدیترانه و سپس جنوب و دور زدن آفریقا، روزهای بیشتری را به زمان سفر کشتی‌ها افزوده و هزینه‌های کشتیرانی را افزایش می‌دهد.
بخش عمده نفت گرید نفتی «سی پی سی بِلِند» از قزاقستان است اما بخشی هم از سوی شرکت‌های روسی عرضه می‌شود. طبق اعلام منابع آگاه و داده‌های شرکت LSEG، گرید نفتی «سی پی سی بِلِند» روسیه همچنان از طریق دریای سرخ حمل می‌شود.
به نظر می‌رسد حوادث امنیتی در دریای سرخ و افزایش هزینه‌های کشتیرانی، جریان گرید نفتی «سی پی سی بِلِند» به آسیا را محدود کرده است. بنا بر آمار و طبق اظهارات منابع آگاه، مجموع عرضه گرید نفتی «سی پی سی بِلِند» به آسیا، بیش از نیمی کاهش پیدا کرد و از ۱.۲ میلیون تن در دسامبر، به ۵۵۰ هزار تن در ژانویه رسید.
شرکت آمریکایی شورون اعلام کرد همچنان به ارزیابی امنیت مسیرها در دریای سرخ و خاورمیانه ادامه می‌دهد و بر اساس جدیدترین تحولات، تصمیم‌گیری می‌کند.
بر اساس گزارش رویترز، کنسرسیوم خط لوله کاسپین، صادرکننده اصلی نفت خام قزاقستان است. سهامداران اصلی در این کنسرسیوم، اپراتور خط لوله روسی ترانس‌نفت با ۲۴ درصد سهم، شرکت کازمونای‌گاز قزاقستان با ۱۹ درصد سهم و شرکت کنسرسیوم خط لوله کاسپین شورون با ۱۵ درصد سهم، هستند.
