به گزارش اقتصاد نگار به نقل از ایسنا، ترکیه اعلام کرده آماده است صادرات گاز طبیعی به اتحادیه اروپا را به میزان قابل توجهی افزایش دهد، اما این کار آسان و ارزان نخواهد بود. برای این منظور، احتمالی‌ترین مسیر، صادرات مجدد گاز جمهوری آذربایجان از ترکیه است. این به نوبه خود، ترکیه را ملزم می‌کند که برای جبران کمبود گاز، واردات بیشتری از روسیه، انجام دهد.
اما این برخلاف هدف اتحادیه اروپا خواهد بود که به دنبال حذف واردات گاز از روسیه است تا مانع تامین مالی جنگ مسکو در اوکراین شود. تحت برنامه ترکیه، پولی که اتحادیه اروپا، برای خرید گاز طبیعی از روسیه صرف می‌کرد، به ترکیه می‌رود اما درآمد برای روسیه می‌ماند که کم و بیش، مانند سابق خواهد بود.
آنکارا مایل است نقش نجات دهنده را ایفا کرده و نفوذ خود را در قبال بروکسل تقویت کند، اما قبل از اقدام برای آغاز هزینه بر روی زیرساخت ضروری، مایل است تا حدودی ضمانت از اتحادیه اروپا دریافت کند.
اروپا طی چند سال گذشته، تلاش کرده است منابع دیگری را به جای گاز روسیه که از اوکراین ترانزیت می‌شود، جایگزین کند. در سال ۲۰۱۹، روسیه و اوکراین یک توافق ترانزیت خط لوله پنج ساله امضا کردند تا گاز طبیعی روسیه به کشورهای اتحادیه اروپا ارسال شود. هر دو کشور با وجود جنگ و تحریم‌ها، به این توافقنامه پایبند مانده اند.
اما اوضاع به زودی تغییر می‌کند زیرا اوکراین اعلام کرده است پس از پایان مدت این توافق در آخر سال ۲۰۲۴، تصمیم ندارد آن را تمدید کند. اتحادیه اروپا هم تمایلی برای احیای این توافق ندارد.
جمهوری آذربایجان، کلید هرگونه طرح ترکیه برای افزایش صادرات گاز به اتحادیه اروپا است. گاز طبیعی جمهوری آذربایجان که به ترکیه فروخته می‌شود، می‌تواند مجددا از طریق بلغارستان به اروپا صادر شود، اما نه بدون تلاش و هزینه.
آلپ‌ارسلان بایراکتار، وزیر انرژی ترکیه در مصاحبه با بلومبرگ، نسبت به مسیر بلغارستان تمایل نشان داد و به پتانسیل افزایش حجم صادرات به اتحادیه اروپا تا ۱۰ میلیارد متر مکعب در سال اشاره کرد و در عین حال، این پیام روشن را به بروکسل ارسال کرد که بدون برخی ضمانت‌های تقاضا، این اتفاق نخواهد افتاد.
به گفته بایراکتار، ظرفیت صادرات از طریق بلغارستان، در حال حاضر تنها حدود ۳.۵ میلیارد متر مکعب در سال است اما از نقطه نظر فنی، ترکیه می‌تواند این نقطه اتصال را تقویت کند.
وزیر انرژی ترکیه اظهار کرد: آنچه ما نیاز داریم، افزایش ظرفیت اتصال بین ترکیه و بلغارستان است که در حال حاضر تنها می‌تواند حدود نیمی از هفت میلیارد متر مکعب در سال را که ترکیه می‌تواند از نظر فنی تامین کند، دریافت کند.
ترکیه و بلغارستان در سال ۲۰۲۳، قراردادی را امضا کردند که به شرکت دولتی بلغارگاز بلغارستان اجازه می‌دهد از طریق نقطه مرزی استرانژا-مالکوکلار با ترکیه، سالانه ۱.۸۵ میلیارد متر مکعب گاز وارد کند که معادل ۶۰ درصد تقاضای سالانه بلغارستان است. شرکت بولگارگاز خواه از این ظرفیت استفاده کند یا خیر، در مدت ۱۳ سال، باید ۲ میلیارد یورو هزینه خدمات به شرکت گازی بوتاش ترکیه بپردازد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، اکنون توپ در زمین بروکسل است و فرصت زیادی برای جایگزینی ترانزیت گاز از طریق اوکراین باقی نمانده است. طبق اعلام شرکت تحقیقاتی «ریستاد انرژی»، اروپا برای جبران این کمبود، سالانه به ۷.۲ میلیارد مترمکعب واردات گاز طبیعی مایع گران‌تر (ال‌ان‌جی) نیاز دارد و به نظر می‌رسد آنکارا همه کارت‌ها را در اختیار دارد.
