به گزارش اقتصادنگار به نقل از ایسنا، در حالی که اوپک پلاس برای نشست بعدی خود آماده می‌شود، این گروه بر سر دوراهی قرار دارد که می‌تواند بازارهای جهانی نفت را تحت تاثیر قرار دهد. با نزدیک شدن به ماه‌های پاییز، تصمیمات کلیدی درباره اجرای افزایش تولید برنامه‌ریزی شده یا حفظ سطح تولید فعلی گرفته خواهد شد. در پس این تصمیم، ترکیبی متغیر از شرایط نامعلوم اقتصاد جهانی، پیش‌بینی‌های نوسان تقاضا برای نفت و کاهش ذخایر نفت به خصوص در آمریکا، قرار دارد.
کاهش ذخایر نفت جهان
یکی از عوامل مهمی که بر تصمیم آتی اوپک پلاس تاثیر می‌گذارد، وضعیت فعلی ذخایر نفت جهان است. جان کمپ، تحلیلگر رویترز اخیرا در مطلبی نوشت: داده‌های سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) نشان می‌دهد که ذخایر تجاری نفت خام و محصولات نفتی در اقتصادهای توسعه یافته، در ژوئن، به میزان قابل توجهی پایین میانگین فصلی ۱۰ ساله بوده است.
این ذخایر، ۱۲۰ میلیون بشکه یا چهار درصد، پایین میانگین ۱۰ ساله بودند که بزرگترین کمبود نفت را در حدود ۲ سال گذشته نشان می‌دهد.در آمریکا، این وضعیت به مراتب حادتر بوده است. ذخایر نفت آمریکا در چند هفته گذشته، روند نزولی پیدا کرده و در ژوئیه و اوت، کاهش شدیدی داشت.
طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA)، ذخایر نفت خام این کشور طی هشت هفته منتهی به ۱۶ اوت، به میزان ۳۴.۶ میلیون بشکه کاهش یافت که دومین کاهش فصلی بزرگ در یک دهه گذشته بود. بخش عمده این کاهش، در منطقه گلف کاست روی داد که یک مرکز حیاتی برای بازارهای جهانی نفت است. ذخایر نفت این منطقه، ۲۵ میلیون بشکه کاهش یافت که بسیار بالاتر از میانگین نرخ تخلیه در مدت مذکور بوده است.
نگرانی‌های تقاضا و ابهامات اقتصادی
با وجود کاهش ذخایر، پیش‌بینی‌های مربوط به رشد تقاضا، همچنان یک نگرانی قابل توجه مانده است. آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) به تازگی با اشاره به بهبود ضعیف‌تر از حد انتظار در فعالیت‌های تولید و حمل‌ونقل جهانی، پیش‌بینی خود از میزان رشد تقاضای جهانی برای نفت در سال ۲۰۲۵ را به پایین‌تر برد. این تجدید نظر در بحبوحه نگرانی‌های گسترده تر نسبت به سلامت اقتصاد جهانی صورت گرفت.
این کندی، چشم انداز محتاطانه‌تری برای مصرف نفت در ماه‌های آینده را پیش رو قرار داده است. در حالی که برخی از ناظران بازار پیش بینی می‌کنند بانک‌های مرکزی بزرگ جهان از جمله فدرال رزرو آمریکا، ممکن است نرخ‌های بهره را برای تحریک رشد کاهش دهند، زمان و تاثیر چنین اقداماتی نامشخص است.
اوپک پلاس باید این عوامل را به دقت بسنجد و درباره افزایش تولید که می‌تواند عدم تعادل عرضه و تقاضا را تشدید کرده و به کاهش بیشتر قیمت نفت منجر شود، تصمیم بگیرد.
دوراهی راهبردی
تصمیمی که اوپک پلاس باید بگیرد، فقط درباره ایجاد توازن بین عرضه و تقاضا نیست و حفظ سهم بازار و انسجام درون گروه را هم دربردارد. عربستان سعودی و متحدانش، سرگرم اجرای چندین دور کاهش تولید هستند که از اواخر سال ۲۰۲۲ آغاز شده است تا ذخایر مازاد عرضه حذف شده و قیمت‌ها پشتیبانی شوند. این محدودیت عرضه تا حدی موفقیت‌آمیز بوده، اما این گروه اکنون با این چالش مواجه است که آیا محدودیت عرضه اضافی خود را طبق برنامه ریزی، حذف یا تمدید کند تا از ایجاد یک موج دیگر مازاد ذخایر جلوگیری کند.
یکی از نگرانی‌های اصلی، از دست دادن احتمالی سهم بازار در برابر تولیدکنندگان غیراوپک است. آمریکا، کانادا، برزیل و گویان همگی تولید خود را افزایش داده اند و اگر این گروه تصمیم بگیرد از افزایش تولید خودداری کند، یک تهدید رقابتی برای اوپک پلاس محسوب می‌شوند. بعلاوه، این ریسک وجود دارد که برخی از اعضای اوپک پلاس، سهمیه تولیدشان را زیرپا گذاشته و تولید را به صورت یک‌جانبه افزایش دهند و تلاش‌های این گروه برای مدیریت عرضه را پیچیده‌تر کند.
آنچه پیش رو قرار دارد
محتاطانه‌ترین رویکرد برای اوپک پلاس، ممکن است به تعویق انداختن افزایش تولید تا زمانی باشد که شواهد واضح تری از بهبود اقتصادی پایدار و تقاضای نفت قوی‌تر وجود دارد. با این حال، اگر گروه نسبت به چشم‌انداز بلندمدت اطمینان داشته باشد، ممکن است به روند افزایش تولید ادامه دهد و روی این موضوع حساب کند که بازار می‌تواند عرضه اضافی را بدون کاهش قابل توجه قیمت‌ها، جذب کند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، هفته‌های آتی برای اوپک پلاس حیاتی خواهد بود زیرا این گروه برای حرکت بعدی خود آماده می‌شود. نتیجه این تصمیم، نه تنها بر آینده بازارهای جهانی نفت تاثیر می‌گذارد، بلکه توانایی این گروه را برای مدیریت عرضه در یک محیط اقتصادی به طور فزاینده نامطمئن، محک خواهد زد.
