به گزارش اقتصاد نگار به نقل از شرکت فولاد جهان آرا اروند ، محدودیت زیرساخت ها از جمله برق، گاز، آب، راه و بنادر و … و عدم توسعه آن ها همزمان و همسو با توسعه فولاد در کشور و محدودیت های ذخایر و معادن سنگ آهن همگی باعث شده است که اگرچه ظرفیت سازی و هدفگذاری تولید فولاد که در چشم انداز کنونی حدود ۵۵ میلیون تن است، تا حدی محقق گردد؛ ولی ظرفیت عملی بیشتر از ۳۲ میلیون تن تحقق نیابد. به عبارتی میانگین نرخ بهره برداری از واحدهای فولادی حدود ۷۰ درصد باشد. از آنجا که مصرف فولاد در کشور کمتر از ۲۰ میلیون تن می باشد، میتوان عددی حدود ۱۲ میلیون تن بعنوان ظرفیت صادرات کشور در نظر گرفت، که این مهم استراتژی فولاد جهان آرا اروند را با توجه به تمایز کیفیت، تمایز ابعاد محصول تولیدی و دسترسی آسان به آبهای آزاد به یک استراتژی بالقوه تبدیل می کند.
وی در ادامه افزود:
نکته دوم مورد توجه در استراتژی شرکت فولاد جهان آرا اروند با توجه به فضای رقابتی تولید فولاد در کشور، دسترسی و در اختیار گرفتن پهنه یا محدوده های سنگ آهن و انجام عملیات اکتشافی روی آن در جهت افزایش قدرت چانه زنی برای تصاحب مواد اولیه در زنجیره شامل کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی که بعنوان محصولات بالادست تولید مطرح می گردند، می باشد. که خوشبختانه در اینخصوص پیگیری های لازم در هلدینگ آغاز شده است.
مهندس یزدی زاده هوشمندانه عمل کردن در جهت مستحکم کردن جایگاه در زنجیره را اصل اساسی در تحقق استراتژی سوم بیان کرد و ادامه داد:
موقعیت شرکت فولاد جهان آرا اروند در زنجیره تولید فولاد در حال حاضر همانند جزیره ای میان اقیانوس بدون راه دسترسی به جزایر و مسیرهای خشکی دیگر می باشد و رفع این مورد مستلزم استحکام بخشیدن موقعیت مجموعه در زنجیره با مطالعه دقیق و برنامه ریزی جهت اجرای پروژه تولید آهن اسفنجی بصورت BOT با شرکتهای دارای امتیاز گندله و کنسانتره و یا عقد پیمان مشارکتی و استراتژیک با شرکت های تولید آهن اسفنجی مشروط به دارا بودن معدن سنگ آهن می باشد.
ایشان در تشریح چهارمین استراتژی شرکت فولاد جهان آرا اروند در ارتباط با توجه به پایین دست در زنجیره فولاد خاطرنشان کرد:
ایجاد بازار تضمین شده برای مجموعه یکی از اهداف و نقاط اندیشه ی ما بوده و در این خصوص می بایست راهبرد خود را جهت احداث واحد تولید ورق عریض فولادی یا ایجاد پیمان مشارکت مستحکم با شرکت های تولیدکننده ورق عریض تعیین نموده و همچنین نگاه مدبرانه ای به تولید ورق های صنعتی نظیر ورق های الکتریکی که مورد استفاده در نیروگاه ها بوده و در حال حاضر به صورت صددرصد وارداتی صورت می گیرد، داشته باشیم.
