به وقت چرخش: آیا کف بورس در بهار ۱۴۰۴ شکل گرفته است؟

به گزارش اقتصادنگار -روزهایی است که صدای سقوط در بازار دیگر طنین ندارد. نه اینکه اتفاقی نیفتاده باشد، اتفاقاً طوفان‌هایی آمده‌اند و رفته‌اند؛ از سیاست تا دلار، از نرخ بهره تا شایعه‌های سنگین و فرساینده. اما بازار سهام دیگر فرو نمی‌ریزد، چون دیگر چیزی نمانده که بریزد. به قول یکی از قدیمی‌های بازار: «زمین را بکن، شاید هنوز سهمی پایین‌تر باشد.»اما واقعاً کف کجاست؟ آیا این سطوح، همان نقطه بازگشت‌اند؟ یا فقط یک ایستگاه موقت در یک مسیر پرریسک؟
«مقاومت، در بی‌تفاوتی»
در این راستا پویان مظفری، تحلیلگر بازارهای مشتقه که این روزها بیشتر در جلسات خصوصی تحلیل با سرمایه‌گذاران بزرگ دیده می‌شود، در گفت‌وگویی با اقتصادنگار چنین می‌گوید:«بازار به یک حالت بی‌حسی رسیده. نه خبر بد شوکه‌اش می‌کند، نه واکنشی نشان می‌دهد. قبلاً اگر اسم تحریم جدید یا ترامپ می‌آمد، صف فروش باز می‌شد. حالا دیگر نه. اما همین بی‌تفاوتی، خودش یک نشانه است. بازار انگار منتظر جرقه است… اما نه از جنس سقوط، بلکه صعود.»
مظفری معتقد است: ابزارهای نوین مانند آپشن‌ها و اختیار فروش، می‌توانند نقشی حیاتی در مدیریت این دوره بازی کنند:«آپشن شده بازی بزرگان. یک اهرم با ریسک بالا اما بازدهی باورنکردنی در لحظه‌ای که بازار به حرف می‌آید. اما سرمایه‌گذار باید بلد باشد که با ابزار مشتقه، سرمایه اصلی را نسوزاند. ده درصد سرمایه برای آپشن، نه بیشتر. باقیش باید مراقبت شود.»
«وقتی بازار مسکن و ارز ایست می‌کنند»
در این بین در روزهایی که بازار مسکن تهران در رکود فرو رفته و قیمت دلار در محدوده‌های تکراری درجا می‌زند، بورس ایران، علی‌رغم بی‌اعتمادی و بی‌خبری، کم‌کم به یک گزینه بازمی‌گردد.پرویز جلیلی، کارشناس بازار سرمایه، در تحلیل خود به اقتصادنگار گفت:«ما در آستانه چرخش هستیم. هنوز شروع نشده، اما فضا آماده است. نمودارها، نسبت‌های مالی، و حتی ریسک به ریوارد نشان می‌دهند که بورس ایران دیگر بازار بی‌جان ۱۴۰۲ نیست. سرمایه‌گذار، دنبال نقطه ورود است. نه خروج.»
او اضافه می‌کند:«بزرگ‌ترین مانع، زمان محدود معاملات است. دو کندل چهار ساعته در روز می‌تواند بورس را از قفل هیجانی بیرون بکشد. نقدشوندگی افزایش می‌یابد، اشتغال در صنعت مالی توسعه می‌یابد، و اعتماد به بازار بازمی‌گردد. اگر بورس را جدی می‌خواهیم، باید با قواعد حرفه‌ای‌تر اداره‌اش کنیم.»
«بازار مشتقه؛ فرصت یا قمار؟»
اگرچه بازار اختیار معامله هنوز نوپاست، اما برای نخستین بار در تاریخ بازار سرمایه ایران، موجی از فعالان حرفه‌ای در حال حرکت به سمت استراتژی‌های هجینگ و سفته‌بازی با آپشن‌ها هستند. نه فقط برای سود سریع، بلکه برای خلق «انعطاف‌پذیری» در مواجهه با ریسک‌های سیستماتیک.
اما این بازار هم بدون هشدار نیست. مظفری در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود تأکید می‌کند:«بازار آپشن جای یادگیری است، نه بازی با آتش. این‌جا اگر بلد نباشی، نوسان یک سهم می‌تواند کل سرمایه‌ات را دود کند. اول استراتژی یاد بگیر، بعد وارد شو. و مهم‌تر از همه، در حسابی جداگانه معامله کن. بازار مشتقه را نباید با سرمایه اصلی قاتی
کرد.»
آیا بورس سال ۱۴۰۴، بازار نخست است؟
در حالی که نرخ بازدهی اوراق بدهی در محدوده ۳۶ تا ۳۷ درصد تثبیت شده و بازار ارزهای دیجیتال تحت فشار جهانی قرار گرفته، پول هوشمند، آرام و بی‌سروصدا، در حال جابه‌جایی است. شاید به بورس، شاید به مسکن، شاید حتی به دارایی‌های مولد.اما آنچه واضح است، این است که بورس دیگر صرفاً یک بازار سهام نیست. حالا «بازار استراتژی» شده است؛ بازاری که تنها اهل تحلیل و انضباط در آن دوام می‌آورند.